Patricia Ouwehand, over haar pand in de Doublet en haar jeugd
Ontmoet Patricia Ouwehand eigenaar, beheerder en voormalig exploitant van een pand in de Doubletstraat.
"De Doubletstraat is één van de veiligste straten van Den Haag. Als ik een 16-jarige dochter met minirok had, zou ze veiliger door de Doublet lopen dan op de boulevard van Scheveningen. De politie rijdt constant voorbij, er hangen camera's, het is een noodgebied. Als er iets gebeurt, dan staat de politie er binnen no-time."
Patricia Ouwehand, foto Robin Butter, 2023
Ouders
"Mijn moeder was een heerlijke vrouw. Zij is een keer voorgekomen in een aflevering van Glamourland van Gert Jan Dröge met de juwelententoonstelling in Des Indes. Ze was nog van de oude generatie en het was taboe. Er werd niet over gesproken. Je ging niet vertellen dat je ouders sekshuizen in bezit hadden. Mijn moeder sprak er niet over maar zij is nooit haar humor kwijtgeraakt. Mijn moeder kwam van de nonnen af en ze was best onschuldig. Ze kon niet tegen alcohol en ergens heeft ze mijn verwekker ontmoet. Ze voelde zich niet lekker en de dokter feliciteerde haar met dat ze een kleine kon verwachten. Dat was in 1960 en dat kon in die tijd echt niet. Het was een schande vroeger. Terwijl zij zwanger was van mij, toen het nog niet zo zichtbaar was, ontmoette zij mijn vader (de man die voor mij zorgde en mij adopteerde). Die man was zo lang en knap, met Christopher Walken-ogen. Mijn moeder had ook geen filter en ze vertelde hem direct dat ze zwanger was. Normaal zou je je mond houden maar zij was zo ongeremd. Hij dacht dat ze een grapje maakte. Ze raakten elkaar een tijdje uit het oog omdat hij naar het buitenland moest. Mijn moeder en ik, als kleine baby, woonden toen op een zoldertje in de Bazarstraat. Toen ik rond de twee maanden oud was kwam zij hem weer tegen. Ze nam hem mee naar huis om naar mij te kijken en tijdens dat bezoek is hij niet alleen verliefd geworden op mijn moeder maar ook op mij. Ik weet nog een moment dat ik op de kleuterschool werd opgehaald omdat mijn ouders gingen trouwen. Een paar kindjes in mijn klas zeiden dat dat helemaal niet kon, dat mijn ouders al getrouwd hadden moeten zijn. Mijn ouders kochten een huis op de Parkietlaan. Later toen ik 8 jaar was, verhuisden we naar Wassenaar."
De erfenis van mijn vader
"Mijn vader was een antiekhandelaar. Hij heeft samen met Joop Driesen een antiekwinkel gehad op de Denneweg. Als kind kwam ik daar ook wel eens. Hij kocht dus antiek vanuit Engeland, maar hij was ook een echte ondernemer en kocht ook panden op. Hij had drie panden in de Poeldijksestraat, een privéhuis in de 2e De Riemerstraat en een pand in de Doubletstraat. Toen was de Doublet redelijk aftands en had de Doublet een negatieve naam. Midden vorige eeuw was het een plek waar dames terecht konden als ze heel weinig opbrachten. De panden waren oud. Toen mijn vader overleed moest ik de zaken regelen bij de Poeldijksestraat. Mijn moeder wilde van dat pand af en heeft dat uiteindelijk ook verkocht. Ik had dan het pandje in de Doublet. Ik heb een heleboel verbouwd aan het pand. Dat begon met drie kamers, daar heb ik er vier van gemaakt. Een exploitant praat ook niet over het aantal vrouwen dat er werkt maar over het aantal kamers. In de Doubletstraat heb ik vier kamers. Dan spreek je echt over een kleintje. Ik wilde dat alles voldeed aan de eisen die de gemeente opstelde, zoals het toevoegen van mechanische ventilatie en het hebben van een verblijfsruimte. Ik heb er toen voor gekozen om mij vol op de exploitatie in te zetten. Dat betekende ook dat ik constant aanwezig moet zijn tijdens de openingsuren, dus dat is van 07:00 uur tot 01:30 uur. Mijn werk was mijn leven en er zijn voor mijn meisjes."
Een zijden draadje
"Op een bepaald moment heeft het voortbestaan van de Doublet aan een zijden draadje gehangen. De Poeldijksestraat was net gesloten en er waren veel onroerend goed ondernemers die de panden wilden opkopen. In de gemeenteraad was een stemming en ik zat naast een andere ondernemer die bijna een hartaanval kreeg van de spanning. Burgermeester Deetman sprak de raadsleden toe: ‘Bedenk u heel goed voordat u stemt. Eenmaal weggestemd is nooit meer teruggekregen, neem Rotterdam als voorbeeld.’
Katendrecht, de hoerenbuurt, werd toen gesloten. Het gevolg was overlast van illegale prostitutie. Het is nooit meer van de grond gekomen om een nieuw eroscentrum te beginnen. De ellende die je krijgt van illegale prostitutie is verschrikkelijk. Er waren 21 voorstemmers en 19 tegenstemmers. Op drie stemmen na waren we bijna weggestemd."
The Red Feather
"Jaren geleden ben ik al begonnen met de stichting omdat ik vond dat de emancipatie en het veld al en stuk gezonder is geworden. Ook in de algemene spreektaal. Eerst werd iemand een hoer genoemd, toen van prostituee naar sekswerker. Dat is ook bij de meisjes gebeurd. Eerst waren zij een zwakke groep, waar ook een hoop mensenhandel en ellende bij voorkwam, maar door de legalisatie en het regelmatige contact is dat een stuk beter geworden. Ze hadden ook een hele hoop aan hun eigen gemeenschap en aan elkaar. Het is veel meer geaccepteerd. Dat neemt alleen niet de problemen weg. Het is voor meisjes uit het buitenland heel moeilijk om hier te beginnen. Ze moeten eerst een woning hebben voordat zij zich mogen inschrijven bij de KVK. Hierdoor komen veel meisjes bij louche types terecht. Ik wil dit met mijn stichting voorkomen. Op 22 augustus 2022 is er ook op Omroep West een goed artikel verschenen die een goede kijk weergeeft op de ontwikkeling in deze branche en tevens ook het hoe en waarom van de doelstellingen van de stichting 'The Red Feather' uitlegt."
Leuk artikel? Lees meer over ons project om de herinneringen van de inwoners van onze stad vast te leggen, of ga naar een van de andere gastblogs.
Wilt u met uw verhaal ook bijdragen aan de geschiedenis van Den Haag en al haar wijken? Neem dan contact op met het Haags Gemeentearchief via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., een van onze medewerkers neemt dan contact met u op.