Wimpy's hamburgers
‘Ambassadeur hapt’ kopte de Haagsche Courant op 12 juli 1969. Kom daar nu nog maar eens om, een ambassadeur die een hamburgertent opent, maar in 1969 was een dergelijke opening nog een happening die veel toeschouwers genereerde en waarvoor de doedelzakblazers van The First Battalion of the Gordon Highlanders opgetrommeld waren om het geheel muzikaal te omlijsten.
Eerste vestiging in Den Haag
Sir Peter Garran, de Britse ambassadeur, reed voor in zijn Rolls Royce, wethouder Pol wachtte hem op en nam hem mee naar binnen, waar Elles Berger de hamburgers voor de heren grilde.
De allereerste Haagse vestiging van fastfoodketen Wimpy’s aan de Spuistraat 16 was hiermee officieel een feit. Het was de zesde vestiging van deze, van oorsprong, Amerikaanse fastfoodketen in Nederland.
Sir Peter Garran ambassadeur van Engeland. Foto: Stokvis 1965
De naam Wimpy
Het verhaal van Wimpy’s begint in 1934 als de Amerikaanse ondernemer Edward Gold zijn eerste Wimpy’s Grill opent in Bloomington Indiana. Zijn formule was een succes en twintig jaar later had Gold 23 vestigingen in verschillende Amerikaanse staten. Hij verkocht in 1954 een licentie om de Wimpy merknaam buiten Amerika te gebruiken aan de Britse coöperatie Lyons. Nog datzelfde jaar opende de eerste Wimpy Bar in Londen. De naam Wimpy was trouwens afkomstig van het in de jaren dertig bedachte stripfiguur Wimpy uit de Popeye-tekenfilms. Wimpy is een vriend van Popeye die dol is op hamburgers en tegelijkertijd steeds probeert om er eentje te bestellen zonder ervoor te hoeven betalen. Hij doet uitspraken als: “I’ll gladly pay you Tuesday for a hamburger today”.
Wimpy
Eten zonder bestek: een stap te ver
In tegenstelling tot bekende fastfoodketens die zich later in Nederland vestigden, werd je bij Wimpy aan tafel bediend en stond er een menukaart in een plastic houder op tafel. De tafels waren vrij groot met comfortabele roodleren banken. De serveersters haalden het vuile servies op, je hoefde dit niet zelf weg te brengen. Het menu was beperkt en de belangrijkste items waren de hamburgers, de Wimpy, de Wimpy Cheese en de Wimpy Special, voor een gemiddelde prijs van 75 cent. Zeer Amerikaans en vernieuwend voor Nederland was de supersnelle service. Het eten stond na bestelling binnen tien minuten op tafel, condimenten in éénpersoonsverpakking waren bijgevoegd en je drankje werd geserveerd met een rietje en zonder glas. In de beginjaren kreeg je ook geen bestek, maar dat werd al snel teruggedraaid; met je handen eten ging veel Nederlanders net een stap te ver. Zo herkenbaar als dat nu klinkt, zo revolutionair was dit in 1969.
Het Haagse Modehuis waar ooit Wimpy gevestigd was. Foto: Robert Scheers 1983
Service leidde tot ondergang
De formule was een succes, er kwamen soms wel 1500 klanten op een dag. Een paar jaar later opende Wimpy’s in Den Haag een tweede vestiging in de stad, aan het Spui 41-43. In heel Nederland waren er toen 53 Wimpy’s en meer dan 1000 wereldwijd. De service van Wimpy’s leidde uiteindelijk tot de ondergang. Als er dan toch op Amerikaanse wijze gesnackt moest worden, dan was het ook geen probleem om bij de toonbank je bestelling te doen, meteen af te rekenen en zelf de vuile boel in de afvalbak te gooien. In het begin van de jaren tachtig legde Wimpy’s het daarom af tegen concurrent McDonalds. De Wimpy bestaat nog steeds, maar je moet er nu wel voor naar Zuid-Afrika reizen. Het menu is daar iets uitgebreider, maar de basis, de hamburger, is nog precies hetzelfde als de allereerste hamburger van mijn leven, die ik in de jaren zeventig in de Spuistraat verorberde.
Dit artikel is onderdeel van een reeks artikelen gepubliceerd in Den Haag Centraal, geschreven door (oud) medewerkers van het Haags Gemeentearchief.
Auteur: Wendy Louw