Bilal Sahin over zijn Den Haag: van Molenwijk tot wonen in Wateringse Veld
Elke twee weken vragen we een inwoner van Den Haag naar zijn of haar herinneringen aan onze stad. Wat is typische Haags, voelt thuis en mag dus niet ontbreken in ons archief? Deze keer is het woord aan Bilal Sahin. 
Bilal Sahin (53) is coördinator Vadercentrum ADAM Laak. Hij voelt zich ‘wereldburger’ in heel Den Haag, maar echt Haagse plekken zijn voor de uit Turkije afkomstige Sahin de Konmar, het huis van de Turkse Vereniging in Molenwijk en de Turkse supermarkten in Laak.
Voor de liefde naar Den Haag
Sahin kwam op 21-jarige leeftijd voor de liefde naar Den Haag. Zijn Turkse vrouw was in Den Haag opgegroeid en was op vakantie bij de Zwarte Zee, toen hij verliefd werd op haar. Na vier jaar lange afstandsrelatie besloot hij de grote stap te wagen en naar Nederland te verhuizen.
Tussen werelden
Nederland viel tegen zonder familie, vrienden en met de Nederlandse taal. Sahin bracht veel tijd door in de Turkse Vereniging in Molenwijk. De sociale druk was groot en de hele gemeenschap sprak alleen Turks met elkaar.
Hij begon meteen met hard werken in het Westland in de tuinbouw, maar dat voorkwam niet dat hij met psychische problemen te kampen kreeg. Sahin voelde zich verscheurd tussen werelden, nergens thuis. Zoals tijdens de lunch in de kassen, waar de Nederlanders boterhammen met kaas aten en hij in een hoek zat met Turks brood, honing, Turkse geitenkaas, olijven en jam.
Culturele verschillen en taalprobleem
Parnassia, waar hij hulp zocht voor zijn depressie, had nauwelijks oog voor culturele verschillen. Bovendien was er nog het taalprobleem, dat hem frustreerde: hij deed zijn best om uit het Turks te vertalen, zoals ‘appel-water' voor appelsap, maar dat werd niet snel begrepen door obers. Op den duur leerde Sahin Nederlands door zoveel mogelijk met mensen in gesprek te gaan.
Uiteindelijk gooide Sahin op eigen kracht het roer om en ging op zoek naar zijn eigen geluk, los van de verwachtingen om hem heen. Met behulp van zijn oude baas in het Westland, met wie hij nog steeds bevriend is, kon hij een huis kopen in Wateringse Veld, buiten de Turkse gemeenschap. Lekker aan de rand van de stad, waar hij nog vers gemaaid gras kon ruiken.
Vadercentrum ADAM Laak als warm nest
Na 12 jaar tuinbouw koos Sahin voor een HBO-studie sociaal-cultureel werk, om samen met drie andere professionals het Vadercentrum op te richten, waarbij het moedercentrum in Laak als voorbeeld diende. Het centrum is een warm nest: iedereen is welkom en er is hulp voor alle problemen die een mens kan hebben, praktisch en geestelijk. De thee en koffie staan altijd klaar.
Veel allochtonen hunkeren naar contact met Nederlanders, ziet Sahin. Maar de vooroordelen zijn toegenomen en in zijn ervaring kunnen de ambtenaren moeilijk omgaan met de vele spanningen in de stad. De bureaucratie rijst de pan uit, waarbij Sahin merkt dat er zowel bij het welzijnswerk als bij de gemeente een toenemende bureaucratie is. Voor het echte werk met mensen blijft veel te weinig tijd over.
Archief naar het Haags Gemeentearchief
Het archief van het Vadercentrum zal ook naar het Haags Gemeentearchief verhuizen. Want het Vadercentrum weerspiegelt vlekkeloos de sociale en economische geschiedenis van tienduizenden migranten en ook Nederlanders, die in de afgelopen twintig jaar niet alleen de tuinbouw, maar ook de Haagse middenstand hebben helpen opbouwen.
Leuk artikel? Lees meer over Thuis in het archief of een van de andere gastblogs.
Wilt u met uw verhaal ook bijdragen aan de geschiedenis van Den Haag en al haar wijken? Neem dan contact op met Samantha van As, senior archiefmedewerker, via 06 50 05 32 34 of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..