Anna Kowalska - Thuis in het archief

Elke twee weken vragen we een inwoner van Den Haag naar zijn of haar herinneringen aan onze stad. Wat is typische Haags, voelt thuis en mag dus niet ontbreken in ons archief? Deze keer is het woord aan Anna Kowalska.

Ik kom uit Łódź, een grote stad in het midden van Polen. Maar ik was ook nieuwsgierig naar de wereld erbuiten en vroeg een beurs aan om in het buitenland te gaan studeren.

Ik mocht naar Grenoble in Frankrijk. Ik volgde al Franse lessen aan mijn Poolse universiteit. Het was een geweldige kans en ik ben gewoon vertrokken, al was mijn Frans nog niet perfect. Toch heb ik mijn studie management-en bedrijfskunde in Grenoble kunnen doen en ben ook trots dat ik in Grenoble ben afgestudeerd. Daarna ben ik teruggekeerd naar Polen en vond snel mijn eerste baan, bij L’Oréal op de marketingafdeling.

Voor de liefde naar Nederland

In 2000 ben ik dan voor de liefde naar Nederland verhuisd. Ik ontmoette mijn Nederlandse man op een verjaardagsfeest van een vriend in Warschau. Het was liefde op het eerste gezicht. Hij was negen maanden voor een opdracht in Polen. We hebben twee jaar een lange-afstandsrelatie volgehouden, en daarna ben ik toch naar Nederland gaan verhuizen.

Mijn man is architect, en met alle nieuwe grote bouwprojecten in die tijd, had hij veel meer kansen in Nederland. Ik was 28 jaar en ben gewoon voor hem gegaan, zonder speciale verwachtingen van het land, waar ik terecht kwam. Omdat ik zo’n stap al eerder naar Frankrijk had gezet, vond ik het niet moeilijk om opnieuw aan een ander land en een andere cultuur te wennen. Verschillen moet je gewoon ook wíllen accepteren.

Segbroek

We wonen in de buurt van het Regentesseplein. Ik vind Segbroek heel gemoedelijk, en in de buurt heb ik nu een echt thuisgevoel. Ik ken hier steeds meer mensen, ook bijvoorbeeld de wijkagent. Sommige straten zoals de Weimarstraat zijn echt opgeknapt. Dat was tien jaar geleden totaal anders.

We zijn hier als bewoners best wel een community en we steunen elkaar in deze Corona-tijd ook, bijvoorbeeld door koffie te drinken bij onze lokale ondernemers. Je ziet de buurt daar samenkomen, zo kun je zelf zorgen voor verbinding. Dat geeft voldoening.

Het Haagse strand en de musea

Een belangrijke plek in Den Haag is voor mij het strand. Als ik door de duinen loop, dan voel ik mij vrij, net zoals in de Poolse natuur. Ik mis het wel dat je in Nederland niet echt vrij door de bossen kunt lopen en paddenstoelen mag plukken. Als Poolse vrienden hier op bezoek zijn vanuit Polen, neem ik ze mee naar het strand. En dan eten we natuurlijk een visje bij Simonis. Haring vind ik één van die typisch Nederlandse dingen.

Maar ook Haagse musea hebben een speciale plek in mijn hart. Het bezoek aan het Kunstmuseum en het Mauritshuis is altijd een feest voor mij. Dan ben ik opeens in een hele andere wereld waar ik altijd ontspanning en inspiratie vind. Mijn hoofd zit dan vol van alle mooie beelden en kleuren die mij aan nieuwe ideeën en gedachten brengen.

Activiteiten

In oktober 2018 is ‘Polka - Centrum voor Poolse vrouwen’ in Segbroek opgericht. Deze vrouwen leven vaak zo geïsoleerd in de stad. Ik ben de coördinator. We komen met zo’n 30 vrouwen wekelijks bij elkaar en proberen elkaar te steunen bij de integratie in Den Haag. Het uittreden uit de eigen bubbel is niet eng, maar het betekent dat je moet erkennen dat dingen gewoon anders gaan. Daarnaast werk ik ook op de Hogeschool Leiden en geef les ondermeer in culturele verschillen.

Cultuur en gewoonte

De Poolse cultuur is heel anders dan de Nederlandse. We hebben bijvoorbeeld meer tijd nodig om vertrouwen op te bouwen, voordat we onze problemen delen met anderen. Maar ik denk dat we ook wat gastvrijer zijn voor onze omgeving. Voor ons is het ongekend als je mensen niet vraagt om te blijven eten. Nederland is daarin anders. Daar wil men vaak als gezin met elkaar eten.

En dan nog zo’n typisch Nederlandse gewoonte: iedereen heeft een agenda! Niet alleen zakenmensen, maar zelfs oma’s en opa’s lijken niet zonder te kunnen. En kinderen ook niet, kijk maar hoeveel schoolagenda’s er bij de Hema liggen. Een afspraak maken is ook een ding: meestal lukt het niet om een afspraak voor de volgende dag of komend weekend te maken. Het moet altijd zo ontzettend ruim van tevoren ingepland worden. Wil je dat je schoonmoeder op je kindje komt passen, dan moet je dat graag twee weken eerder aangeven. Anders lukt het helaas niet meer, want oma heeft al andere dingen in haar agenda staan.

Dat geldt ook voor feestjes. Toen ik veertig werd, wilde ik mijn beste vriendinnen naar een restaurant meenemen. Drie weken van tevoren heb ik naar iedereen een uitnodiging gestuurd en dacht natuurlijk dat ik ruim op tijd was. Tot mijn grote verbazing kreeg ik te horen dat de agenda van een van mijn beste Nederlandse vriendinnen al vol zat. Een andere afspraak verzetten en toch naar mijn feestje te komen was voor haar helaas ook geen optie meer.

Dit gebrek aan flexibiliteit vinden wij soms echt lastig. In de Poolse cultuur maken we sneller tijd voor elkaar, ook als het eerder niet afgesproken of gepland was. Tijd is iets wat je in de Poolse cultuur makkelijk kan uitrekken, ook als dat zou betekenen dat andere plannen opeens aangepast zouden moeten worden. Spontaan langskomen om samen koffie te drinken gebeurt vaak. Of je moeder vragen of zij vanavond even op je kindje wil passen, omdat je graag met je man naar de bioscoop wilt.

Tot mijn schrik ontdekte ik recent dat ik zelf niet meer durf om mensen spontaan te bellen zonder eerst een sms'je te sturen met de vraag of het bellen nu kan. Blijkbaar ben ik meer Nederlands geworden dan ik dat zelf dacht ;-)

1 juni,  Dag van het kind

Komend jaar gaan wij als Polka opnieuw een evenement organiseren voor een mooie Poolse traditie, de ‘Dag van het kind’ op 1 juni. In Polen worden kinderen dan met een cadeau verwend. We doen dan iets leuks hier op het Newtonplein. Vorig jaar kwamen er 750 bezoekers op af.

Er zijn ook andere Poolse organisaties zoals WOSP in Den Haag en ook andere Nederlandse steden, actief. Samen met veel vrijwilligers hier en in Polen zamelen ze elk jaar geld in, voor medische apparatuur in Poolse ziekenhuizen. Daarvoor worden grote concerten georganiseerd. Ja, ergens blijf je toch voor altijd verbonden met je geboorteland.

Leuk artikel? Lees meer over Thuis in het archief of een van de andere gastblogs. Wilt u met uw verhaal ook bijdragen aan de geschiedenis van Den Haag en al haar wijken? Neem dan contact op met het Haags Gemeentearchief via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., een van onze medewerkers neemt dan contact met u op.