Openbaarheidsdag 2024: ruim 484 archiefstukken openbaar
Op 1 januari 2024 is het traditiegetrouw openbaarheidsdag in archievenland.Ieder jaar verloopt namelijk van een aantal dossiers of inventarisnummers de openbaarheidsbeperking, waardoor deze op 1 januari openbaar worden. Dit jaar zijn dat 484 inventarisnummers uit 91 verschillende archieven.
De volledige lijst met stukken die openbaar worden, kunt u downloaden.
Openbaarheidsdag 2024: 484 archiefstukken openbaar
De meeste nieuwe openbare nummers (51) komen dit jaar uit het archief van de Gemeentepolitie Den Haag. Na de oorlog deed het ministerie van Justitie onderzoek naar Haagse agenten, zoals diegenen die tijdens de oorlog op vrijwillige basis in Schalkhaar werden opgeleid om een 'Duitse Vorming' te krijgen. Personen uit de omgeving van de medewerker werden gehoord om zo een beeld te krijgen van zijn karakter en gedragingen. Was hij 'trouw aan Koningin en Vaderland' of juist 'pro Duitsch'? Ook al kwam uit de getuigenverklaringen op zich een gunstig of neutraal beeld van de betreffende agent, soms volgde dan toch ontslag. Men was zich bij de politie terdege bewust van het imago van de Haagse politie na de oorlog. Regelmatig is in de dossiers terug te zien dat ontslag werd geadviseerd in verband met de "omstandigheid dat de Haagsche Bevolking haar vertrouwen in het corps en het vertrouwen in zichzelf dient te herwinnen".
Zodra het geboortejaar van de betrokken onderzochte agent meer dan 100 jaar geleden is, en de agent dus niet meer in leven is, worden deze dossiers openbaar.
Kleinere archieven
Ook zijn er inventarisnummers uit kleinere archieven openbaar geworden, bijvoorbeeld inventarisnummer 1686 uit het archief van de Kerkvoogdij der Hervormde Gemeente '-Gravenhage over de doop van kroonprins Willem Alexander.
Op 19 juni, zo'n 6 weken na de geboorte van de kroonprins, begon de kerkcommissie Doop met het voorbereiden van de doopplechtigheid in de Grote of St. Jacobskerk. Het dossier bevat naast notulen van deze commissie ook krantenknipsels en foto's. Uiteraard waren er voor de kerk veel kosten verbonden aan het organiseren van de plechtigheid: het gebouw moest opgeknapt worden (pleisterwerk, witten) en grondig worden schoongemaakt. Ook moesten er extra telefoonlijnen aangelegd worden zodat uitvoerders en kerkcommissie te allen tijde bereikbaar waren. Het merendeel van de kosten bestond uit arbeidsloon. Het grootste deel van de kosten werd gedragen door het Koninklijk Huis, een klein deel (zo'n 15%, bijna 4000 gulden) door de Rijksvoorlichtingsdienst. Toen de RVD na 3 maanden nog niet betaald had, klom het college van kerkvoogden opnieuw in de pen omdat 'langdurige credietverlening' niet mogelijk was gezien hun financiële positie. Eind juni reageerde het Kabinet van de Minister-President dat betaling inmiddels had plaatsgevonden, en betuigde spijt dat de kerk zo lang op deze betaling had moeten wachten.
Het archief van de Stichting Hammam
In dit archief is veel informatie te vinden over de oprichting van stichting Hammam in 1993. Deze stichting had tot doelstelling de geestelijke en lichamelijke gezondheid van migrantenvrouwen en bewoners van achterstandswijken bevorderen en wilde met name aan vrouwen de mogelijkheid bieden om zich in besloten sfeer "sociaal te (leren) ontplooien en vanuit de eigen cultuur met andere groepen in contact te komen, om zo bij te dragen aan het functioneren van 's-Gravenhage als multi-culturele samenleving." De stichting exploiteerde uiteindelijk vanaf 1995 een hammam aan de Rubensstraat 39. Ondanks dat de hammam zeer populair was en een sociale functie voor de hele regio had, moest deze vanwege een faillissement sluiten in 2018. Inmiddels is op die locatie wel weer 'Spa & Beauty salon' gevestigd, alleen voor dames.
Achtergrond en privacy
Ieder jaar komen op 1 januari archiefstukken openbaar die tot dat moment niet voor iedereen in te zien waren. De overgrote meerderheid van de stukken die we bewaren in het Haags Gemeentearchief is gewoon openbaar en voor iedereen te bekijken, thuis of op onze studiezaal. Een klein deel is echter niet openbaar. Dit komt meestal doordat in de archiefstukken mensen voorkomen de nog in leven kunnen zijn. We beschermen uiteraard de privacy van die personen en daarom zit op die stukken een openbaarheidsbeperking. Aan de openbaarheidsbeperking is altijd een einddatum gekoppeld, uiteindelijk worden dus altijd alle stukken openbaar.
U bent van harte welkom op onze studiezaal om deze nieuw openbare stukken in te zien!