In 1941 heeft het gemeentebestuur van Den Haag de vraag onder ogen gezien op welke wijze een oplossing kon worden gevonden om in de nood van beeldende kunstenaars anders dan door geldelijke ondersteuning van de toenmalige Gemeentelijke Dienst voor Maatschappelijk Hulpbetoon te voorzien. Op 26 juni 1941 werd door Burgemeester en Wethouders een adviescommissie inzake het verlenen van opdrachten, in de vorm van werkverschaffing, aan steunbehoevende kunstenaars ingesteld, vanaf 14 november 1941 genaamd de Commissie voor Sociale Kunstopdrachten. De commissie had in de eerste plaats een sociaal doel, namelijk om kunstenaars, die niet zelf in hun levensonderhoud konden voorzien, hulp te verlenen, hetzij door het verstrekken van opdrachten, hetzij door het aankopen van werk. Kunstbescherming was niet het hoofddoel. Deze vorm van maatschappelijke hulp werd verstrekt in overleg met en onder goedkeuring van het Ministerie van Sociale Zaken en had het karakter van werkverruiming. Primair in de beeldende kunstenaarsregeling (BKR) stond het verlenen van kunstopdrachten.

Voorzitter van de commissie was de wethouder van Sociale Zaken, de leden waren de directeur van Maatschappelijk Hulpbetoon, de directeur van de Dienst voor Kunsten en Wetenschappen, vertegenwoordigers van kunstenaarsverenigingen en het departement van Sociale Zaken. De secretaris was een hoofdcommies ter gemeentesecretarie.

De opvallende toename van het aantal personen voor wie een voorziening werd getroffen, dan wel een uitkering verstrekt, vormde voor de regering aanleiding om de regeling zowel in 1972 (Staatscourant 1971, 250) als in 1974 essentieel te wijzigen. Het beroep dat een kunstenaar op de regeling kon doen, werd nu aan strikte eisen verbonden. Met ingang van 1 januari 1984 (Staatscourant 1983, 254) werd, na een nieuwe wijziging, hieraan nog een verzwaring van de inkomenseis toegevoegd. Tevens werden de aangekochte kunstwerken niet meer verdeeld tussen het rijk en de gemeente.

In 1986 werd besloten om de regeling met ingang van 1 januari 1987 op te heffen. Tot en met 30 juni 1987 werd een overgangsfase gehanteerd.

De uitvoering van de bijstand beeldende kunstenaars regeling (BKR) was door de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid opgedragen aan de gemeentebesturen. Het Haags gemeentebestuur gaf de Gemeentelijke Dienst voor Arbeidsvoorzieningen (voorheen Gemeentelijk Bureau voor Werkloozenzorg en Personeelsvoorziening) opdracht de BKR uit te voeren. Het archief zoals beschreven in de inventaris werd in 1998 bewerkt, waarbij ook is vernietigd. In 2000 heeft een herinventarisatie plaatsgevonden waarbij het archief is gecompleteerd en de inventaris belangrijk is gewijzigd. Het oude BNR 883.4 is hiermee komen te vervallen en vervangen door het nieuwe BNR 1195-01.

Het archief is openbaar met uitzondering van inventarisnummers 121-179, daarvoor geldt een openbaarheidsbeperking van 75 jaar ingevolge artikel 15, lid 1 van de Archiefwet 1995, bescherming van de persoonlijke levenssfeer.