Het Haagsch museum voor kunstnijverheid, dat dateerde van 1888, werd in een ledenvergadering in 1921 als een zelfstandige vereniging geconstitueerd. Sinds het jaar van oprichting maakte het museum administratief onderdeel uit van de academie. Tot de stichters behoorden onder anderen leden van de koninklijke familie en Victor de Stuers.
Nederland bezat toen nog geen algemeen kunstnijverheidsmuseum. Het Nederlandsch museum voor geschiedenis en kunst te Amsterdam was dan wel uitgerust op dit gebied, maar helemaal op het eigen land ingesteld. Het Gemeentemuseum van 's-Gravenhage was geheel op lokale geschiedenis georiënteerd en stond nog in de kinderschoenen.
In 1918 werd de Vereeniging tot steun van het Haagsch museum voor kunstnijverheid opgericht. Degenen die tot 1918 jaarlijks aan het Museum contribueerden werden automatisch lid. Het doel van de vereniging was het bijeenbrengen van oude en nieuwe produkten van kunstnijverheid, en voorts iedere vorm van kunstnijverheid aan te sporen.

In 1933 werd besloten tot opheffing van het Kunstnijverheidsmuseum over te gaan. Een collectie van zo'n omvang was voor het onderwijs overbodig geworden, en het Gemeentemuseum was zich meer en meer aan het toeleggen op het verzamelen van producten van de kunstindustrie. Ook het Nederlandsch museum voor geschiedenis en kunst te Amsterdam, inmiddels omgedoopt tot Rijksmuseum van beeldhouwkunst en kunstnijverheid, was bezig zich te ontwikkelen als een algemeen kunstnijverheidsmuseum. Handhaving van het museum ten behoeve van het publiek was dus eveneens overbodig geworden. Het museum nam ook duidelijk af in populariteit. In het jaar 1932 kwamen er nog maar 122 bezoekers. Een schril contrast met bijvoorbeeld tien jaren eerder, 1922, toen er 2287 mensen een bezoek brachten.
Een deel van de verzamelingen werd aangehouden als studiecollectie ten behoeve van de kunstnijverheidsvakken, tekenen, schilderen en kunstgeschiedenis. De rest verkreeg het Gemeentemuseum van 's-Gravenhage in bruikleen of werd aan de eigenaars geretourneerd.